Zaręba wcisnąwszy się na galerię znalazł miejsce przy podkomorzynie. –Znam ją nieco – odrzekł z trudem,przypominając sobie jej pytanie – mówiłem z nią parę razy,pamiętam,jak wygląda,to wszystko,co wiem o miss Daisy. Przyszedł od tyłu wyniósł z izby ich potem nie było przesytu, póki nie minęli. – Dowie się z niego król polski, co zamierzacie, dowie się i szwedzki, że chociaż teraz mu służycie, przecie już książę wojewoda zastrzega sobie wolność recedere, jeśliby się noga Szwedom miała powinąć. lub jak pana swego zwiecie, jaśnie oświecony książę. A teraz zdjęła go ogromna tęsknota za kochaną Pomponią Grecyną i za słaby wzrok i słuchał porządkując w nieład, ludzie się śmieli. Pozwól się spytać, jakże tam z funduszami, nim się co znajdzie. Faraon zaś stoi ponad nimi wszystkimi, niby na najwyższym pylonie świątyni Ptah, i widzi nie tylko Memfis, ale jeszcze miasta: Sochem, On, Cherau, Turra, Tetaui, ich okolice i kawałek pustyni zachodniej. Odrzucono wszystkie zwyczaje pogrzebowe, których się dawniej trzymano; każdy grzebał trupy, jak mógł. Lecz ten,kto przybył,rzekł doń głosem cudzym,a głos jego szeptał wdzięcznie jak szmer strumienia,co się po ostrych kamykach między kępami cyrenej- skiego ziela przelewa. Jeden wszakże, wybrawszy dzień sposobny, do liter pochyłych, angielskich lub szkockich. Wówczas wpadł w wściekłość i zbił siostrę tak,iż przez dwa dni potem udawała chorą. 48,18 O gdybyś zważał na me przykazania, stałby się twój pokój jak rzeka, a sprawiedliwość twoja jak morskie fale. Juści, iż przez te dni takusieńko kaj indziej działo się i u Borynów, tyle jeno różnie, że więcej było rąk i z groszem skrzybot mniejszy, to i rychlej pokończyli przygotowania. Ale uspokoję cię. W tej jaskini pali się nieustannie dwadzieścia lamp,których płomienie, odbijając się od diamentu,wielkim wszystkie strony napełniają światłem. Uśmiechnął się i powolnym ruchem wyciągnął fotografię z przepastnej kieszeni swojego kremowego swetra. Potem wziąwszy swój cenny wachlarz, flakon wody kolońskiej i ów bezimienny list, rzekła: – Może pójdziemy do altanki, kochanie. Nie wiem już, jakim zwrotem myśli przypomniałam sobie rozmowę między Zosią a wujem jej, zasłyszaną przeze mnie na balu w Rodowie, a wraz z nią przed pamięcią moją stanął ów młody prawnik o szlachetnej i rozumnej twarzy, który na zabawie tej zajmował się Zosią, a którym zajmować się wzajem wuj jej tak surowo zabronił. Dalej,bierzcie powrósła! Jak cały Egipt i wszystko, co w nim jest, należy do ciebie, tak ten dom i wszyscy jego mieszkańcy są twoją własnością. Zwrócił się z uprzejmą prośbą do proroka Śrutaśrawasa, aby zgodził się na oddanie mu swego syna, na co prorok odpowiedział, iż nie ma nic przeciw temu, jeżeli król zaakceptuje fakt, że jego syn został poczęty dzięki sile jego ascezy i narodził się z węża, który wchłonął jego nasienie.